นางยวนยวนยั่วเย้า เชยชม

ปิดเทอมนี้ไปไหนดี?

อืมม์ Summer ก็ต้องทะเลสินะ ความคิดประกายวาบแว๊บขึ้นมาในสมองซีกขวาหลัง นึกถึงภาพเกาะที่มีหาดทรายเชื่อมต่อกันสามเกาะก่อกำเนิดทะเลสามด้าน เอ! มันคือเกาะอะไรหว่า ภาพเก่าๆ ผุดขึ้นมาในความทรงจำสมัยที่เคยตะลุยอ่านเรื่องราวใน web tourthai version เก่าที่สมาชิกสรรหามา post กันกระหน่ำ...

เป๊ง! อ้อ นึกออกแล้ว เกาะนางยวนนั่นเอง อย่ากระนั้นเลยเราไปชวนเจ้าน้องสาวตัวดี เอ๊ย! คนดีดูดีกว่า

“ลองไปดูใน web ป้าแก้วสิ เห็นเค้ามีจัด tour นะ”

“ไปคุยมาแล้ว เค้าว่าเดือนนี้มรสุมเข้า อย่าไปเลย เดือนหน้าดีกว่านะ”

“ไม่ได้แล้ว สามสาวสวยประหารรอไม่ได้ ต้องไปเดี๋ยวนี้เลย มาชวนให้อยากแล้วจากไป เราไม่ยอม!”

และนั่นเป็นอีกครั้งที่พี่ชายใส่ Nike ส่วนน้องสาวคนดีใส่ Converse ออกเดินทางใครทางมัน หลังจากที่เคยหักหลังกันมาแล้วที่เกาะช้าง

วันแรกของการเดินทาง สองหนุ่มควงหกสาวจากสุวรรณภูมิ เดินทางผ่านกรุงเทพ – สมุทรสาคร – สมุทรสงคราม – เพชรบุรี – ประจวบ จวบจน ชุมพร ครบ 500 กิโลเมตรพอดีที่ร้านลุยตอนเที่ยงครึ่ง เราก็ลุยกันต็มที่ แล้วก็ออกเดินทางต่อไปยั้งพลที่อ่าวทุ่งมะขามน้อย เข้าพักที่ MT Resort ตามคำแนะนำของสมาชิก web pantip

อันที่จริงก็สะดวกดีสำหรับการจอดรถและเดินขึ้นเรือลมพระยา แต่ห้องน้ำนี่สิ ไม่รู้ว่าคิดเข้าไปได้ยังไง มีเสียงกระซิบมาข้างๆ หูว่า ไม่ได้คิด ถ้าคิดคงไม่เป็นแบบนี้

บรรยากาศยามบ่ายจรดเย็นรื่นรมย์สมอุรา dinner ที่ครัว MT ก็พอทน เสร็จแล้วเราก็ไป confirm ตั๋วที่ท่าเรือ

“พี่ไปตี 4 ได้ป่ะคะ ไม่งั้นพรุ่งนี้พี่มา 6 โมง 15 นะคะ เอ่อ! คือว่า เรือเราเสียไปลำนึงน่ะค่ะ คงต้องฝากพี่ไปกะเรือลำอื่นน่ะค่ะ นะคะ นะคะ” น้องสาวเอวบางร่าง mini ออดอ้อน

อ้าว! เหรอ... เออ.. ค่ะ... ไม่เป็นไร ใกล้แค่นี้ไม่น่ามีปัญหา

แล้วเราก็ไป... เข้าห้องนอน

เช้าตรู่วันที่สอง โดนปลุกตี 5 ครึ่ง จัดแจงแต่งตัว เก็บข้าวของขึ้นรถ เอารถไปจอดใต้ต้นหูกวางริมเล แล้วก็ไปท่าเรือ น้อง mini คนเดิมบอกใหม่ว่าเรือใช้ได้แล้วค่ะพี่ รออยู่นี่นะคะ 7 โมงออก ฮ้าว!...

ใกล้ 7 โมง รถทัวร์ลมพระยามาจากถนนข้าวสาร พาฝรั่งมาหนึ่งกองร้อย เรือวิ่งออกไปลองเครื่องกลางทะเล

7 โมงครึ่ง เรือลมพระยาวิ่งกลับมา แล้วก็วกกลับไปกลางทะเลอีกรอบ เรายังไม่ได้ไป

8 โมง รถทัวร์ลมพระยามาจากถนนข้าวสารอีกคัน พานักท่องเที่ยวมาอีกหนึ่งกองร้อย พร้อมเมฆฝนดำทะมึนมาด้วยก้อนใหญ่ เรือลมพระยายังคงลองเครื่องไม่เลิกกลางสายฝน เรายังคงไม่ได้ไป

8 โมงครึ่ง ผู้โดยสารบ่นกันระงมจนฝนซาลงหน่อย เราจึงได้รับอนุญาตให้ขึ้นเรือเ

กือบ 9 โมง เรืออกจากท่า วิ่งไปอย่างช้าๆ ฝ่าสายฝนกระหน่ำ ลมพายุพาเรือโยนไปมาอย่างแช่มช้าชดช้อยเสียนี่กระไร เสียงโอ้กอ้ากระงมผสมเสียงภาพยนตร์ฝรั่งเศสฟังไม่ได้ศัพท์

กาลเวลาผ่านไป... ภาพยนตร์ฝรั่งเศสจบแล้ว แต่เรายังไม่ถึง เฮ้ย! นี่มันเกินชั่วโมงครึ่งแล้วนี่หว่า เชิญชมภาพยนตร์อเมริกันต่อ

เที่ยงครึ่ง ก่อนที่อ้วกจะท่วมเรือ เราก็มาถึงเกาะเต่า ทราบความว่าเรือลองเครื่องมาตลอดทาง ล่อไป 3 ชั่วโมงครึ่ง...

ลงจากเรือด้วยความอ่อนระโหยโรยแรง คนมารอรับ กลับไปแล้ว แต่ไม่เป็นไร โทรไปปั๊บ ก็กลับมารับใหม่ พร้อมกระบะคู่ใจ 4 wheel drive คุ้มค่าเกินบรรยาย ถ้าไม่ได้ 4 wheel คันนี้ เห็นทีจะไม่ถึงที่พัก โอวว์! หนทางช่าง challenge ยิ่ง เหมือนขึ้นรถไฟเหาะที่แดนเนรมิต ทั่ง uphill แล downhill เห็นแล้วหายหิว โชคดีที่ไม่นานเกิน ไม่งั้นอาจเจออ้วกอีกรอบ

Coral View Resort บนหาดทรายแดง ขนาดเล็กๆ และ private สุดๆ ตั้งประจันหน้ากับเกาะฉลาม บรรยากาศสงบร่มรื่น แต่เดี๋ยวก่อน! ถ้าคุณโทรหาเราตอนนี้ เราจะยังคงไม่รับสาย เพราะเราขอสลบก่อน

ตื่นมายามเย็น ทันเวลา dinner พอดี มี SMS น่ารักๆ อยู่ 3-4 messages ฝนยังคงโปรยปราย resort manager บอกว่า แดดจ้าร้อนจัดมาหลายวัน คุณมาวันนี้ฝนตกเลย กรมอุตุแจ้งว่าพายุจะเข้าชุมพรในสองวันนี้ แหม! ดีจัง

คืนนั้น ฝนฟ้ากระหน่ำ นอนฟังเสียงอึ่งอ่างคางคกกบเขียดทั้งคืน

TV ก็ไม่มีให้ดู

เช้าวันที่สาม ฝนยังตกไม่เลิก ทั้งที่เมื่อคืนก็ครึกโครมกันสนั่นเกาะ ตื่นมานั่งมองฝนตรงระเบียง คิดถึง ม.ช.

จบ breakfast ฝนเริ่มซา อิ่มแล้ว พวกเราก็พร้อมลุย นำเรือเล็กออกจากฝั่ง โต้คลื่นหมายจะไปอ่าวลึก แต่ยังไม่ทันพ้นอ่าวหินงาม เรือเราก็ทำท่าจะไต่ยอดคลื่นสามเมตรต่อไปไม่ไหว ทุกคนในเรือเตรียม contingency plan ไว้ในสมองกันถ้วนหน้า แต่ก่อนที่จะได้ execute ไต้ก๋งเรือก็เปลี่ยนใจกลับหลังหัน ใช้ plan B ย้อนรอยกลับมาทางเก่า แล้ววกอ้อมหินตาโต๊ะ ย้อนขึ้นไปดำน้ำชมปะการังที่อ่าวม่วงแทน รื่นเริงบันเทิงใจแจ่มใสกันถ้วนทั่ว have lunch แบบ picnic บนชายหาดที่อ่าวม่วง แวดล้อมไปด้วยแมลงวัน อันเป็นดัชนีวัดปริมาณและการจัดการขยะของเกาะนี้ ซึ่งดีกว่าเกาะช้างเพียงเล็กน้อย

แล้วเราก็ไป เกาะนางยวน...

นางยวนยวนยั่วเย้า เชยชม
เกาะเต่าเรานิยม เนิ่นช้า
ทรายแดงแหล่งเริงรมณ์ พิงพัก
ฝากคิดถึงผ่านฟ้า จากใต้ ชุมพรฯ

กาลเวลาผ่านไป... เราเอ้อระเหยอยู่บนเกาะนางยวนจนเย็นย่ำฉ่ำใจ แล้วเราก็จากไป... อ้อ! ก่อนจะไป เราแวะทักทาย nangyuan dive resort manager แล้วถามว่าเมื่อหลายวันก่อนมีสาวสวยประหาร แอบอ้างว่ามาฝากส่ง PC ให้ชายหนุ่มหลายคนที่นี่ ไม่ทราบว่าส่งให้หรือยัง resort manager เปิดเก๊ะให้ดูว่าส่งไปหมดแล้ว ไม่เหลือหลอ ถ้า PC ไม่ถึงก็ต้องโทษคนส่งกับบุรุษไปรษณีย์ที่ไม่ถูกโฉลกกัน เกาะยั่วยวนเราไม่เกี่ยวนะจ๊ะ

ออกจากเกาะนางยวนเราไปดำน้ำต่อที่อ่าวตาชา มีปะการังสมองก้อนเบ้อเร่อเฮิ่ม กลับถึงหาดทรายแดง ยังไม่หนำใจ คว้าเรือแคนูออกไปพายเล่นอีกสามรอบจนเวียนหัว จึงยอมกลับมาอาบน้ำ

Before dinner พายุฝนตั้งเค้าทะมึน ฟ้าแลบแปลบปลาบวับวาบใจ ขอบคุณคนส่ง message มาด้วยความห่วงใย โปรดติดตามตอนต่อไปในคืนนี้

After dinner มีคนโทรมาว่า กรมอุตุฝากบอกว่า คืนนี้พายุจะเข้าชุมพร หนักที่สุดในรอบสี่สิบปี อุแม่เจ้า! เราจะรอดไหมนี่

เช้าวันที่สี่ ตื่นมาฟ้าใส หลังจากพายุฝนถล่มอย่างหนักทั้งคืน อึ่งอ่างคางคกกบเขียดร้องไห้กันระงมเกาะ

breakfast เสร็จแล้ว เราก็ checkout ขึ้นกระบะ 4 wheel คันเดิม คนขับยอดฝีมือคนเดิม แต่ทาง challenge กว่าเดิม เพราะมีฝนตกมาเติมตลอดเวลาที่เรามาที่นี่

ถึงท่าเรือ tip ให้คนขับด้วยจิตคารวะในความสุดยอด ก่อนจะเดินทางกลับด้วยความสุขเต็มหัวใจ

ขากลับเรือลมพระยาครานี้ มิได้ลองเครื่องเหมือนเช่นครั้งขามา จึงทำเวลาได้ 1 ชั่วโมงครึ่งพอดีถึงอ่าวทุ่งมะขามน้อย แม้จะฝ่าสายฝนพรำมาตลอดทางก็ตาม

รถเก๋งคันงามยังคงจอดรอเราอยู่ที่ใต้ต้นหูกวางริมเล ที่เดิม...

ขอบคุณ สาวสาวสาวกำลังสองบวกหนึ่งหนุ่ม เพื่อนร่วมทาง
ขอบคุณ Volvo สีเงิน อำนวยความสะดวกตลอดระยะ 1027 kilometer
ขอบคุณ ezytrip, พะยูนจากนางยวน เสนอแนะแนวเดินทางอย่างสร้างสรรค์
ขอบคุณ messages และ phone calls อันซาบซึ้งในคำพร ข่าวดี และความห่วงใย
ขอบคุณ พายุฝนที่ทำให้การเดินทางมีรสชาติหรอยจังฮู้
ขอบคุณ post office ที่เกาะเต่า นำส่ง PC ได้อย่างถูกต้องครบถ้วนบริบูรณ์ไม่เหมือนเกาะยั่วยวน
ขอบคุณ Nike รุ่น Air Dirt Sneaker และ Soaker ปกป้องบาทตลอดการเดินทาง
ขอบคุณที่สุด คือ เธอ ไง ^_^


บันทึกการเดินทางโดย Sneaker Freaker
29 April – 2 May 2007